Neurologopedia

1. Biologiczne, psychiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju człowieka (10 godz.)
2. Wpływ wrodzonych i nabytych uszkodzeń i dysfunkcji układu nerwowego oraz chorobowych zespołów genetycznych na rozwój mowy (10 godz.)

1. Wielospecjalistyczna ocena oraz diagnozowanie neurologopedyczne dziecka w okresie prelingwalnym (20 godz.)
2. Programowanie postępowania neurologopedycznego (wspomaganie, stymulacja, wczesna interwencja) (20 godz.)

1. Neurologopedyczna diagnoza i terapia dzieci i młodzieży z zaburzeniami mowy w przebiegu wybranych uszkodzeń i/lub dysfunkcji organizmu (10 godz.)
2. Alternatywne metody w kształceniu sprawności komunikacyjnych u dzieci i młodzieży z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego (10 godz.)
3. Podstawy kontaktu terapeutycznego z dziećmi i młodzieżą z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego oraz ich opiekunami (5 godz.)
4. Metody prowadzenia diagnozy i terapii neurologopedycznej dzieci i młodzieży (25 godz.)

1. Ocena neurologopedyczna, stymulowanie aktywności językowej i terapia osób dorosłych po przebytych incydentach neurologicznych (afazja, prognozja, dysartria, sprzężone zaburzenia mowy) (20 godz.)
2. Diagnozowanie i terapia osób dorosłych z zaburzeniami mowy powstałymi w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych (10 godz.)
3. Diagnozowanie i terapia osób dorosłych z zaburzeniami mowy w przebiegu schorzeń psychicznych (10 godz.)
4. Diagnozowanie i terapia osób dorosłych z objawami niepłynności mówienia (10 godz,)
5. Zasady wykorzystania alternatywnych metod komunikacji z osobami dorosłymi po przebytych incydentach neurologicznych i w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych (5 godz.)
6. Formy budowania kontaktu terapeutycznego z osobami dorosłymi, u których wystąpiły uszkodzenia i/lub dysfunkcje układu nerwowego oraz z ich rodziną (5 godz.)
7. Metodyka prowadzenia diagnozy i terapii neurologopedycznej osób dorosłych z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego (30 godz.)

Ćwiczenia i praktyki neurologopedyczne prowadzone w specjalistycznych ośrodkach typu: szpitale, przychodnie, poradnie, ośrodki szkolno-wychowawcze, szkoły i przedszkola specjalne oraz gabinety prywatne zajmujące się terapią neurologopedyczną. Wybór miejsc praktyk winien zapewniać uzyskanie praktycznych umiejętności i kompetencji, niezbędnych w pracy z pacjentami od okresu prelingwalnego, przez lingwalny i postlingwalny, aż po wiek dorosły, prezentującymi różne potrzeby terapeutyczne.

zdanie egzaminów semestralnych w formie testów obejmujących zagadnienia realizowane w trakcie zajęć
zaliczenie praktyki neurologopedycznej.